همینطوری نوشت!

اگه خدا بخواد بالاخره دارم کم کم وقت میزارم که مهارت زبان انگلیسیمو تقویت کنم. 

امروز داشتم یه جمله از انیشتن میخوندم.جمله زیبا و گیرایی بود. فقط موضوعی که ذهنمو مشغول کرده اینه که نمیدونم ذوق کردنم برای این جمله بخاطر معنی و محتوای اونه یا بخاطر اینکه هر جور بود دست و پا شکسته ترجمه ش کردم!

به هر حال جمله شو اینجا می نویسم:

Two things are infinite: the universe and human stupidity; and I'm not sure about the universe 

"دو چیز تمامی ندارند (یعنی بی نهایتند)، یکی جهان هستی و دیگری حماقت بشری. البته من در مورد جهان هستی مطمئن نیستم"

تعطیل است!

در مطلب قبلی ای که نوشته بودم(نقش استراحت دادن به مغز در تقویت قدرت حل مسئله) همانطور که از عنوانش پیداست به نقش استراحت دادن به مغز برای بالا بردن تواناییمان در حل مسئله اشاره کرده بودم. نوشته ای از مرحوم حسین پناهی را می خواندم و به نظرم رسید که میتوانم از این نوشته به عنوان "بیان شاعرانه ی آن مفهوم" تعبیر کنم.

گفته های زیبای حسین پناهی در این مورد:

 

می دانی، یک وقتهایی باید روی یک تکه کاغذ بنویسی

تعطیل است

و بچسبانی پشت شیشه افکارت

باید به خودت استراحت بدهی، دراز بکشی، دستهایت را زیر سرت بگذاری

به آسمان خیره شوی و بیخیال سوت بزنی

در دلت بخندی به تمام افکاری که پشت شیشه ی ذهنت صف کشیده اند

آنوقت با خودت بگویی، بگذار منتظر بمانند.

 

از روز اول

داشتم یکی از دفترچه های قدیمی ترم را می خواندم که در صفحه ای از آن جمله ای از ژوزه ساراماگو را نوشته بودم. فکر می کنم از کتاب "همه نامها" باشد.

گفتم اینجا بنویسم شاید برای کسی که این جمله را نخوانده، به اندازه من، معنا داشته باشد و لمسش کرده باشد.

 

" برای اعلام شروع یک چیز همیشه از روز اول صحبت می شود ، در حالی که شب اول است که مهم است. این شب حکم پیش شرط روز را دارد ، اگر شب اول نبود شب ابدی می شد "

 

خودمان را چگونه مصرف می کنیم؟

در وب سایت متمم، هر روز برای کاربران یک پیام اختصاصی ارسال میشود که در ابتدای این پیام، نقل قول هایی از متفکرین و نویسندگان و غیره وجود دارد. چند روز قبل در پیام اختصاصی جمله ای از "روبرت فاکس" (که تا به حال اسمش را نشنیدم و در جستجویی که انجام دادم بالاخره متوجه نشدم که فیزیکدان است یا نویسنده یا تهیه کننده سینما-هر سه محتملند بعلاوه احتمالات دیگر- البته در حال حاضر اهمیتی برایم ندارد که کیست، حرفی که زده برایم مهم است) برایم ارسال شده بود که به شدت فکرم را مشغول خود کرده است. حیفم آمد آنرا اینجا بازنویسی نکنم تا هر وقت به اینجا سر زدم برایم مرور شود.

 

" اگر آنچه می گویی شور و شوق و انگیزه توست، تو را مصرف نکرد و به پایان نرساند، احتمالاً در تشخیص شور و شوق واقعی ات اشتباه کرده ای "