زندگی در کلمات

گاه نوشته ها

زندگی در کلمات

گاه نوشته ها

بایگانی
آخرین نظرات
جمعه, ۱۳ بهمن ۱۳۹۶، ۰۲:۱۷ ق.ظ

وارونگی و چند فیلم دیگر

چند ماه پیش، برای انجام کاری به یکی از نقاط شهر رفته بودم.پیش بینی ام از میزان ترافیک اشتباه درآمد و  زودتر از ساعت مقرر رسیدم.کمی اطراف را نگاه کردم تا شاید برای این وقت اضافه ام کاری دست و پا کنم. همینطور که می چرخیدم به یک مرکز توزیع فیلم رسیدم.

وارد سالن فروشگاه شدم که سالن نسبتاً بزرگی بود .در نگاه اول از آن همه فیلم ساخته شده ی سینمای ایران حیرت کردم.

راستش را بخواهید اصلاً تصور نمی کردم که سینمای ایران اینهمه خروجی داشته باشد(فارغ از اینکه کیفیت این خروجی ها چگونه است).

من در کل آدم فیلم بازی نیستم!.فیلم های زیادی ندیده ام.اهالی سینما را خیلی کم می شناسم.فقط اسم چند کارگردان محدود را به خاطر سپرده ام،آنهم با کمک تکنیک های تقویت حافظه:) . بجز محتوای فیلم، تقریباً در هیچ جنبه ی فنی و غیر فنی فیلم ها چیزی نمی فهمم.

در زمینه ی فیلم دیدن، آنقدر دُگم بوده ام که بجز فیلم هایی که به توصیه ی برخی معلم ها یا دوستانی که سلیقه ام را می دانستند، در لیست فیلم هایی که باید می دیدم وارد کرده بودم،تقریباً هیچ فیلمی را به تماشا ننشسته بودم.

تنها استثنا مربوط به چند سال قبل است که برنامه ای ریختم تا فیلم هایی که در رتبه بندی IMDB در بالای لیست بودند را ببینم. فکر می کنم حدود صد و پنجاه فیلم اول(رده بندی همان سالی که شروع کردم) را تماشا کرده ام.

بعد از آن دوره، به دلایلی لیست IMDB را هم کنار گذاشتم.

 بی انصافی است اگر بگویم فیلم های خوبی در این لیست نبودند. بعضی از فیلم ها خیلی خوب بودند.حتی چند مورد محدود، از نظرم فوق العاده بودند.

همه اینها را گفتم که ثابت کنم در بحث فیلم و فیلم بازی،آدم تعطیلی هستم.

بگذریم.

 

سراغ مدیر فروشگاه رفتم و از ایشان خواستم تا تعدادی فیلم خوب معرفی کنند.

از ژانر مورد علاقه و چیزهای اینچنینی پرسید.

من هم گفتم "بجز ژانر چرت و پرت، هر چی دوست دارین معرفی کنین".

به نظرم از نوع جوابم به تعطیل بودن من در این زمینه پی برد که گفت از بین اینهمه فیلم چطور بفهمم که کدامشان را معرفی کنم.

من هم چند تا از فیلم هایی که دیده بودم و دوست داشتم را گفتم تا کمی متوجه ژانر! مورد علاقه ام بشود.

 

به هر حال با هر بدبختی ای که بود به یکسری توافقات برای معرفی فیلم ها رسیدیم.در نهایت نه تا فیلم از آنها خریدم و خودشان هم لطف کردند و یک فیلم دیگر را به عنوان هدیه در بسته ام گذاشتند.

 

در این عکس شش فیلم از آن ده فیلم را می توانید ببینید.

با این سبک انتخاب فیلمی که من در پیش گرفته بودم، نتیجه چندان هم بد نبود. می خواهم بگویم از خرید آن روزم پشیمان نیستم.

فیلم های کمی از سینمای ایران دیده ام و آنهایی هم که دیده ام بیشتر بخاطر معروفیت کارگردان هایشان بوده است.

از بین این فیلم ها، "وارونگی" و "برادرم خسرو" را بیشتر از بقیه دوست داشتم.

اگر فیلم "نفس" را هم به بخش های ریز تر تقسیم کنیم، به نظرم بعضی از بخش هایش فوق العاده بودند ولی کلیّت فیلم چندان برای من دندان گیر نبود.

برایم جالب بود که سینمای ایران سراغ ساختن فیلم هایی رفته که مسائل اجتماعی و فرهنگی ای در لایه های مختلف جامعه وجود دارند را به نمایش می گذارد.

مثلاً "وارونگی"، سراغ  نقش و انتظارات از فرزند آخر(بخصوص دختر) و بحث ارث و میراث بین فرزندان دختر و پسر رفته که به نظرم موضوعی است که در سینما، خیلی کم به آن پرداخته شده است و فکر می کنم تا حد قابل قبولی توانسته وجوه مختلف آن را به نمایش بگذارد.موضوعی که در بسیاری از خانواده ها شاهدش هستیم.

 

راستش را بخواهید علاقه مند شدم تا فیلم های بیشتری از سینمای ایران ببیینم.مخصوصاً آنهایی که حرفی برای گفتن دارند ولی نامشان در میان هیاهوی فیلم های بازاری گم می شود.

فقط فعلاً نمی دانم که چطور این فیلم ها را پیدا کنم!

بنابراین خواستم از دوستانی که به اینجا سر می زنند خواهش کنم که اگر فیلم هایی از سینمای ایران را می شناسند که از نظرشان ارزش دیدن دارند، ما را هم از دانستن نامشان بی نصیب نگذارند.ممنونم

 

۹۶/۱۱/۱۳
سامان عزیزی

نظرات  (۷)

۱۳ بهمن ۹۶ ، ۰۹:۰۶ الهام فیض الهی
من فیلم دیدن در سینما رو دوست دارم, و با اینکه به ندرت فیلمی دیدم که حس خوبی بهم داده باشه ولی خودِ سینما رفتن رو دوست دارم .  فیلم وارونگی رو نسبت به بقیه بیشتر دوست داشتم تو این مدت.
اما حرفی که اکثر مواقع بعد از دیدن فیلم به خودم گفتم اینه که چقدر جای آدمی که بتونه بهتر از بقیه فکر کنه, وجودش دلگرمی باشه برای داستان فیلم و حتی مخاطب فیلم, رفتارهاش بهت بگه که در فلان موقعیت که همه گند میزنن, میشه اینطوری هم رفتار کرد, خالیه. همچین شخصیتی خیلی کم و پنهان و گم هست . یا حتی تم کلی فیلمها هم تهش قرار نیست چیزی بهت یاد بده, همه که لقمان نیستن ادب از که اموختی براشون کار کنه. فکر میکنم در ایران که فیلمها چه مردم سینما برن چه بخرن  و چه غیرقانونی دانلود کنن انقدر مخاطب دارن که بتونن روی فرهنگش تاثیر بذارن و اون رو ارتقا بدن. ولی من که در این فیلمها  نمیبینم که تاثیر مثبتی روی جامعه بذارن.

انگار تمام فیلمها برای کسانی ساخته میشه که درد مشکلات جامعه رو ندارن و سازنده میخواد تو چشمشون بکنن مشکلات جامعه رو. در حالی که خودِ این جامعه ی پر از مشکل، مخاطب این فیلم هاست. به منی که دارم سرو کله میزنم با این مشکلات هیچی نداره بگه. 


اگر هم من نمیتونم معنی و هدف این فیلمها رو بفهمم و سختمه غیر مستقیم چیزی از دل فیلم بیرون بکشم فکر میکنم کم نباشن افرادی که مثل من هستن و درکشون از فیلم همین حد هست. و هیچی پیدا نمیکنن تو این فیلمها.

تنها شخصیتی که اخیرا خیلی دوست داشتم مربوط به فیلم "نزدیکتر" با بازی پارسا پیروزفر بود که قهرمان نبود اما وجودش حالت رو خوب میکرد. هرچند فیلم مثل فیلم های دیگه ست.

این ها که نوشتم درمورد فیلمهای تحسین شده با بازیهای خوبه. ساخته ادمهایی که ادعا میکنن دغدغه ی مشکلاتی که وجود داره رو دارن.


پاسخ:
الهام جان ممنونم که نظرتو برام نوشتی.
این جمله ای گفتی "انگار تمام فیلمها برای کسانی ساخته میشه که درد مشکلات جامعه رو ندارن و سازنده میخواد تو چشمشون بکنن مشکلات جامعه رو. در حالی که خودِ این جامعه ی پر از مشکل، مخاطب این فیلم هاست. به منی که دارم سرو کله میزنم با این مشکلات هیچی نداره بگه. " برام قابل تامله.

فیلم "نزدیکتر" رو هم توی لیستم گذاشتم.امیدوارم بعد از دیدنش، تا حدی متوجه بحثی که مطرح کردی بشم.چون همونطور که گفتم واقعاً در این زمینه تعطیلم.

سلام
متاسفانه فیلم های قدیمی خیلی خوبی توی سینمای ایران داریم که اسمشون گم شده و به رسم ما، معمولا بعد از مرگ کارگردان شناخته میشن. 
رگ خواب هم یکی از بهترین فیلم هایی بود که اخیرا ساخته شد.
منم امیدوارم فیلم های خوب ایرانی رو اینجا پیدا کنم.

پاسخ:
مرضیه خانم، الان یه سرچ کردم و دیدم آهنگساز این فیلم سهراب پورناظریه و همایون شجریان هم براش خونده.
ترغیب شدم ببینم چه فیلمیه.
ممنون از لطفت برای معرفی این فیلم.
۱۳ بهمن ۹۶ ، ۱۴:۴۲ محمد یوسفی آرامش
روزهایی بودن که " برادرم خسرو " رو زندگی کردم. البته نه به اون شدت. اما لحظات سختی تو زندگی هستند که هنوز خودمون رو خوب نشناختیم. 

وارونگی رو دوست داشتم، اما به نظرم ساختار قوی تری رو می تونست داشته باشه.

خانه ای در خیابان چهل و یکم هم بحث جالبی رو مطرح می کرد. 

نیمه شب اتفاق افتاد هم یک روایت قابل قبول با پایان باز عجیبی است. 


سامان جان، پیشنهاد می کنم یک اکانت ماهیانه فیلیمو بخری. من هفته ای دو تا فیلم خوب رو گلچین می کنم و از توش می بینم. نمرات و نظرات و تحلیل های فیلم های خوبی رو می زاره. 


با احترام قلبی به تو 

محمد 
پاسخ:
محمد جان از پیشنهادت ممنونم.
یه سر میزنم ببینم چه جوریه
۱۳ بهمن ۹۶ ، ۱۵:۳۱ نسرین سجادی

سلام آقای عزیزی

چقدر این نوشته شما و درخواستتون درمورد پیشنهاد فیلم، من رو ذوق زده کرد. ممنون از شما

من هم در بحث فیلم تعطیل هستم اما فیلم دیدن یکی از مواردیه که آرومم می کنه و صحبت یا نوشتن در مورد فیلم باعث میشه فکر کنم.

جسارت می کنم و فیلمهایی که اونها را تماشا کردم و از نظر من فکر می کنم ارزش دیدن دارند رو می نویسم:

(بعضی وقتها از اینکه اسم یه فیلم رو نام ببرم و بگم من این فیلم رو دیدم و دوست داشتم، یکم واهمه دارم شاید بخاطر اینکه فیلمهای عامه پسندی بودند. اما اونها رو هم می نویسم چون اونها هم باعث شدن در حین دیدنشون دلمشغولیهام رو فراموش کنم.)

 

-  تنها دوبار زندگی می کنیم.  کارگردان بهنام بهزادی سال 86

- چیزهایی هست که نمی دانی   فردین صاحب الزمانی سال 87

- اسب حیوان نجیبی است.   عبدالرضا کاهانی سال 89

- بی خود و بی جهت     عبدالرضا کاهانی سال 90

- تنهای تنهای تنها   احسان عبدی پور سال 91

- قاعده تصادف  بهنام بهزادی سال 91

- سعادت آباد   مازیار میری سال 91

- در دنیای تو ساعت چند است؟   صفی یزدانیان سال 93

- رخ دیوانه     ابوالحسن داوودی   سال 93

- عصر یخبندان  مصطفی کیایی  سال 93

- احتمال باران اسیدی   بهتاش صناعی ها سال 93

- خشم و هیاهو  هومن سیدی سال 94

("فیلم اعترافات ذهن خطرناک من" رو هم دیدم. به خاطر کارگردانش، هومن سیدی اما اون رو نفهمیدم متاسفانه. بازی سیامک صفری رو دوست داشتم.)

اسم بعضی فیلمها و کارگردانها یادم رفته بود. از طریق این لینک پیداشون کردم.

https://goo.gl/mfMEzL


امیدوارم این فیلمها برای شما ارزش دیدن داشته باشه و باعث نشه وقت شما تلف بشه.

 

پاسخ:
خانم سجادی عزیز،
منم از فیلم های پیشنهادی شما ذوق زده شدم.
از اینکه لطف کردین و وقت گذاشتین و این لیست رو اینجا نوشتین، بینهایت ممنونم
حتماً فیلم هایی که دوستان خوب متممی معرفی میکنن ارزش دیدن داره
فیلم های ایرانی که دوست داشتم.۱_به همین سادگی(رضا میرکریمی)۲۰لاکپشت ها هم پراز میکنند و زمانی برای مستی اسبها بهمن قبادی ۳۰ روزی که زن شدم (مرضیه مشکینی)۴.کافه ترانزیت کامبوزیا پرتوی۵۰بادبادک سفید جعفر پناهی۶۰سلام سینما و س ک س و فلسفه محسن مخملباف
پاسخ:
فیلم های بهمن قبادی رو دیدم.منم این دوتا فیلمشو دوست داشتم.
ممنونم از پیشنهادت نفیسه جان. امیدوارم به زودی فرصت بشه و فیلم های دیگه رو ببینم
۱۳ بهمن ۹۶ ، ۲۱:۴۸ الهام فیض الهی
در کنار نق های صبح بگم که فیلم کفش هایم کو از کیومرث پوراحمد رو خیلی دوست دارم
سلام؛ برادرم خسرو عالی بود واقعا؛ فیلم نگار رو هم من دوست داشتم هرچند داستان نکته خاصی نداره ولی خوش ساخته و بازی نگار جواهریان قشنگه به نظرم.
پاسخ:
ممنونم مهشید خانم

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی