کتاب هایی که در سال 99 خواندم
خب :) سال 99 چون وقت بسیار بیشتری برای کتاب خواندن داشتم کمتر از معمول کتاب خواندم!
سال کرونایی بود و همه داشتند میگفتند وقت خوبیه که کتاب بخونین، این بود که منم کمتر خوندم(یادم باشه یه کم امتیازِ مربوط به فاکتور N (نوروتیک بودن) مدل پنج عاملیم رو بالاتر ببرم)
خارج از این شوخی ها که کمی جدی هم بودند، سال گذشته چندان از میزان کتاب خواندنم راضی نبودم(من بین کتاب خواندن و مطالعه کردن، کمی تفاوت قائل می شوم.در این مطلب و مطالب قبلی ای که در این زمینه صحبت کرده ام صرفاً در مورد کتاب خواندنم حرف زده ام نه مطالعه ام). قصد توجیه کردنش را هم ندارم. توی دو سه بازه زمانی در طول سال، از کیفیت کتابخوانی ام خیلی راضی ام ولی بقیه اش را نه از کیفیت راضی ام نه از کمیت.
اول لیست کنم بعد توضیحات بیشتری میدهم:
1-درک یک پایان-جولین بارنز-حسن کامشاد-نشر نو
2-خداحافظ گاری کوپر-رومن گاری-سروش حبیبی-انتشارات نیلوفر
3-برفک(white noise)-دان دلیلو-پیمان خاکسار-نشر چشمه
4-چراغ ها را من خاموش می کنم-زویا پیرزاد-نشر مرکز
5-فلسفه تنهایی-لارس اسونسن-خشایار دیهیمی-نشر نو
6-ترس و لرز-سورن کیرکگور- عبدالکریم رشیدیان-نشر نی
7-زندگی سراسر حل مسئله است-کارل پوپر-شهریار خواجیان-نشر مرکز
8-معمای فراوانی-تری لین کارل-جعفر خیرخواهان-نشر نی
9-انسان در جستجوی خویشتن-رولو می-سید مهدی ثریا-نشر دانژه
10-کتاب Self-therapy نوشته Jay Ealey
11-هنر انسان شدن-کارل راجرز-مهین میلانی-نشر نو
12-تحلیل رفتار متقابل-ون جونز و یان استوارت-بهمن دادگستر-نشر دایره
13-وضعیت آخر-تامس هریس-اسماعیل فصیح-نشر نو
14-ماندن در وضعیت آخر-امی و تامس هریس-اسماعیل فصیح-نشر نو
15-بازی ها-اریک برن-اسماعیل فصیح-نشر ذهن آویز
16-کتاب Simply Complexity(A Clear Guide to Comlexity Theory) نوشته Neil F.Johnson
17-ریاضیات زیبا-تام سیگفرید-مهدی صادقی-نشر نی
18-مدیران و چالش های تصمیم گیری-ماکس بیزرمن و دون ای مور-علی سرزعیم-نشر کرگدن
19-شیب-ست گادین-محمد خضرزاده-نشر درناقلم
20-گاو بنفش-ست گادین-افسانه درویشی-نشر کتیبه پارسی
تصمیم داشتم کتاب های انگلیسیِ بیشتری بخوانم، به چند کتاب انگلیسی دیگر هم سرک کشیدم و برخی را تا نصفه های کتاب خواندم ولی یا انقدر برایم جالب نبودند که ارزش تمام کردن داشته باشند یا بیش از حد تنبلی کردم و ادامه شان ندادم. سرعت انگلیسی خواندنم حدود یک پنجمِ فارسی خواندنم است هنوز. به نظرم این کندی و سختی هم بی تاثیر نبود. اما نمی شود در همین حال بمانم باید این سنگ را هم بردارم تا سرعتم بیشتر شود. یعنی تا چندین کتاب را به کندی نخوانم سرعتم بیشتر نمی شود. راه میانبری نیست متاسفانه :)
چند سال اخیر و سال های خیلی دورتر، در حوزه روانکاوی و خود کاوی مطالعه کرده بودم و از مدل های موجود در این حوزه چیزهایی آموخته بودم اما سال گذشته چون تازه با مدل IFS آشنا شدم(به واسطه دوستم هیوا)، در کنار همه مزیت ها و نکات خوب این مدل، احساس کردم بخش ها و حوزه های مهمی هستند که مفید ترین تبیین از آنها را در مدل TA دیده بودم، این بود که در کنار آموزه ها و تمرین های IFS کتاب های مهم TA را هم دوباره خواندم(فکر می کنم یکی از مفیدترین کتاب هایی که در این حوزه خوانده ام کتاب تحلیل رفتار متقابل یان استوارت است). بخشی از مطالعه سال گذشته که گفتم از کیفیت آن راضی ام همین بخش است. احساس میکنم با تمرین ها و تعمیق بیشتر آموزه های این دو مدل، در مجموع کمی بهتر از قبل خودم و ارتباطاتم را می شناسم(نمی دانم شایدم توهم باشد).
نکته حاشیه ای که دلم نمیخواهد ناگفته بماند این است که تازه متوجه شدم که اریک برن چقدر هوش بالایی در حوزه روان داشته است! (البته این ارزیابی را باید کسی انجام دهد که هوشی بالاتر از اریک برن دارد. اما در حد هوش ناقص من و در این مقیاس عرض کردم) کتاب "بازی ها" را برای سومین یا چهارمین بار بود که میخواندم اما به نظرم رسید که بارهای قبلی تا حد زیادی نکات مهمی را درک نکرده بودم. فکر می کنم کسی که میخواهد با TA آشنا شود، برخلاف توصیه ی خیلی ها، باید این کتاب را جزو آخرین کتاب هایی بگذارد که در این حوزه میخواند نه جزو اولین ها.
فکر می کنم بهترین حال را هم هنگام خواندن دو کتاب simply complexity و ریاضیات زیبا تجربه کردم. از اینکه احساس میکردم بعضی مباحث پیچیدگی را کمی بهتر متوجه می شوم ذوق میکردم انگار:)
کتاب بیزرمن هم یکی از بهترین کتاب هایی بود که تا کنون در این حوزه خوانده ام. موقع خواندنش همش با خودم فکر میکردم که چرا زودتر این کتاب را نخوانده بودم. مواردی را که خودم با زحمت و بدبختی از لابلای کتاب های دیگری بیرون کشیده بودم به زبانی ساده و مفید و کاربردی در کتابش آورده است. به نظرم هر مدیری که این کتاب را نخوانده باشد بخش بزرگی از آموزه های حوزه تصمیم گیری را از دست داده است.
به نظرم تنها خاصیت خواندن کتاب های ست گادین(البته این دو کتاب) برای من این بود که لیستم کمی بزرگتر شود! شاید اغراق نکرده باشم اگر بگویم که هر کدام از این دو کتاب را می شد در یک جمله هم گفت. البته اینکه خلاصه یک کتاب یک جمله باشد به خودی خود چیز بد یا کم ارزشی نیست. مشکلم با این دو کتاب این بود که این دو جمله جزو بدیهی ترین و ابتدایی ترین جملاتی هستند که هر کسی که وارد بحث مارکتینگ می شود می شنود. محتوای کتاب ها هم طوری نبود که احساس کنم زوایای پنهان یا نکات عجیب غریبی از این دو جمله را می خوانم. به هر حال این نظر غیر متمدنانه ی غیر قابل اتکای من است;) از اول هم از این بشر چندان خوشم نمی آمد. شاید دچار خطای هاله ای و ترکیبی از چند خطای دیگر شده ام :) .احتمالاً اگر ده یا پانزده سال پیش این کتابها را می خواندم نظرم چیز دیگری بود.
قلم زویا پیرزاد را هم خیلی دوست داشتم. کلی به خودم نق زدم که چرا چنین نویسنده ی خوش قلمی را از دست داده ام آنهم بخاطر سوگیریِ احمقانه ای که به نویسندگان داخلی داشته ام.
و در پایان، همانطور که محمدرضا شعبانعلی در فایل های صوتی "راهنمای خرید و خواندن کتاب" اشاره کرده بود و من هم قصد داشتم تعدادی از آن نکات را سال 99 تمرین کنم، به نظرم کمی شهامتِ ول کردن و ناتمام رها کردن کتاب هایی که احساس می کنم با حال و روزم سازگار نیستند را پیدا کرده ام. البته بجز این دو کتاب ست گادین :) اینها را تا آخر خواندم گفتم ببینم با این همه هیاهو که در مورد ست گادین بوده چیزی پیدا می کنم که نظرم عوض شود یا نه.(هرچند که کم حجم بودنشان هم بی تاثیر نبود;)
پی نوشت: اگر هر کدام از دوستان عزیزم در مورد هر کدام از کتابها یا توضیح کلی محتوای آنها سوالی داشت خوشحال می شوم که توضیح بدهم.
سلام سامان عزیز.
از اونجایی که خیلی وقته اینجا کامنت نگذاشتم و دلمم برای کامنت گذاشتن تنگ شده بود، تا پستت رو دیدم گفتم سریع تا تنور داغه کامنت رو بچسبونم قبل از اینکه تنبلی بر من مستولی بشه :)
یه چیزی که برام جالبه سلیقه ی نزدیک کتابخونی من و توئه. یعنی فکر میکنم از یه سری کتابها و نویسنده ها خوشمون نمیاد.
مثل کتابهای مارک منسن که قبلا درموردش حرف زده بودیم.
همینطور ست گادین. حس من در مورد کتابهای ست گادین مثل توئه. با این تفاوت که من مرتکب خرید و خوندن کتابهاش نشدم :)
البته اینو بگم منظور من این نیست که دانشی نداره و شاید برای خیلی ها خوندن کتابهاش مفید باشه.
بیشتر منظورم اینه که منم مثل تو فکر میکنم که چیز جدید و قابل عرضی برای من نداره. و به قول تو شاید اگه ده سال پیش خونده بودم برام مفید میبود.
اما الان به نظرم همون مطالب متمم که در مورد ایشون و کتابهاش خوندیم کفایت میکنه. و بیشتر از این براش وقت گذاشتن، هدردادن وقته.
در مورد زویا پیرزاد هم کاملا باهات موافقم. چندسال پیش کتابهای ایشون رو خوندم و واقعا از قلمش لذت میبرم. دیدی در عین سادگی چقدر زیباست؟ فقط حیف که دیگه نمی نویسه.
منم در کل از کتاب خوندن سال گذشته ام راضی نیستم و تصمیم جدی دارم که امسال جبرانش کنم.
از بین کتابهایی که سال گذشته خوندم، کتاب ژن تاریخ خودمانی یکی از بهترینها بود. واقعا از خوندنش بینهایت لذت بردم. فکر کنم تو هم از خوندنش لذت ببری.
کتاب ریاضیات زیبا و simply complexity هم همچنان در نوبت خونده شدن هستند :)
و در پایان در مورد کتاب معمای فراوانی یه توضیح میدی لطفا؟ کتاب خوبی بود؟